શબ્દ

શબ્દ જડે જો :
પાડું પીડાનું નામ.
સ્નેહને આપું સરનામું.
અકથ્યને વાચા પહેરાવું.
ખરલમાં માત્ર ઘૂંટાઉ નહીં,
લેપાઉ.
ચંદન થઇ વહેંચાઉં.
કહું મારા સ્વરમાં,
વાત.
વ્યંજન જડે જો.
ઊર્મિ
પરપોટો થઇ ઉંચકાય.
પલાળે કાન.ફૂટીને
સામી આંખમાં પડઘાય.
શબ્દ અડે જો;
અર્થ ઊગે.
કારણ જાગે.
વહેવાર વધે, તહેવાર વહે.
શબ્દ નડે, જો!
વધેરું શ્રીફળ.
શબ્દ ફળે તો!
વળી અવકાશ મળે તો!
કહું.
મારા સ્વરમાં
વાત.
વિસ્ફોટ પહેલાની.
શૂન્યપળમાં
શબ્દ ભળે, જો ?

વિનાના

બન્યા ના કંઈક તો ના કોઈ બનાવી શક્યું
અમે રહ્યા 'આ', બનાવટ વિનાના

ના આંજી આંખ,ના ટપકું ભાલે
નજર રહી સાફ, સજાવટ વિનાના

દાવ વિનાના દાન,વગ વગરના લાગ
ભિલ્લુ ભેળા રમીએ,મિલાવટ વિનાના

ટેરવે બારાખડી,ખિસ્સામાં કોશ
જોડકણાં લઇ ઉતર્યા,જમાવટ વિનાના